POESIA – “A CEF IN PRIMAERA - di Marì Schiavini (1980)”
Spantegade cuè tante pegurine le cà da Céf e pò le sò cassine vona adré a l’altra lassat al pruincial le cumincia pròpe lé andoe gh’è ‘l Pal.
A vu che vé da fora la matina, al sul, i fior, la strada serpentina, j’usèi che canta sura le alberèle, le Còste che le par di muntagnèle,
ga par d’iga truàt an altre mund! Adès... la strada la fines là ‘n fund e sa presenta ‘na piassa bèla nèta, la Cesa... po ‘na qualche butighèta,
an munument ai fioi ch’è mort an guèra, an giardinèt per chi gh’è sota tèra. Gh’è amò ‘na strada da chi temp luntà che la sa ciama: “Via... Pus a le cà”.
CEF... piena da storia e da puesia da quand le barche le tucàa la ria dal Lac Gerundo al pòst pussé sucur! Aanti issé!... Pèrdì mia ‘l saur
da vif da ‘na tèra benedèta! Tegnì da luns la bòria e la vendèta! Cusa va ‘mporta di palas di siur? An pòst cusé... l’è ‘n dono dal Signur!
.png)
